Jurij Pilk wniósł do kultury i wiedzy Łużyczan i Niemców trwałe wartości jako etnograf, historyk i muzyk; był też cenionym pedagogiem. Działalnością jego zajmowali się Łużyczanie (Mikławš Andricki, Rudolf Jenč, Bjarnat Krawc, Frido Mĕtšk, Juro Mĕtšk, Michał Nawka, Jan Rawp, Mĕrko Šołta, Jurij Wjela) i Niemcy (Werner Andert, Manfred Schober, Dietrich Šołta), a także Czesi (m.in. Adolf Černý) i Polacy (m.in. Melania Parczewska).
W publikacji niniejszej teksty łużyckie i niemieckie podaje się w przekładzie polskim. Z uwagi na jej popularny charakter zrezygnowano z przypisów. Trzonem prezentowanego zarysu jest publikacja wydana w języku łużyckim, w Budziszynie roku 1968. Równorzędnie użyte są określenia serbski, serbołużycki i łużycki.
Za pomoc w pracy nad polską wersją życiorysu Jurija Pilka dziękuję PP. Annie Jakubickiej - Woźny, Barbarze Mazak, Ludmile Nawce, Piotrowi Pałysowi i Merkowi Šołcie oraz Instytutowi Serbskiemu w Budziszynie.
Zbigniew Kościów