Pomiędzy 18 a 24 listopada 2014 r. Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie Pro Lusatia zorganizowało 16 edycję mini cyklu naukowych i kulturalnych imprez poświęconych Łużycom i Serbołużyczanom. Dni Łużyckie rozpoczęły się 18 listopada w gmachu Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego konferencją naukową: "Opolszczyzna a Łużyce na tle ogólnokrajowym. W 50-lecie zinstytucjonalizowanej współpracy". Zorganizowano ją wspólnie z gospodarzem – Instytutem Historii Uniwersytetu Opolskiego oraz z Państwowym Instytutem Naukowym – Instytutem Śląskim w Opolu. Konferencję otworzyli wicedyrektor Instytutu Historii, dr Antoni Maziarz oraz zastępca dyrektora PIN-Instytutu Śląskiego w Opolu, dr Bernard Linek. Pierwszy referat wygłosił dr Tomasz Derlatka (Slovanský ústav Akademie věd České republiky).

W wystąpieniu zatytułowanym: Trzy powieści – trzy odmienne spojrzenia autorów górnołużyckich na sprawy polskie" odniósł się do różnic w obrazie Polaka w dziełach Pawoła Völkela, "... a waše dźěći budu syroty", Jurija Brězana, "Nawrót do Krakowa" oraz Antona Nawki, "Jadwiga". Dr hab. Aleksander Woźny (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie) przedstawił zagadnienie: Związek Polaków w Niemczech w wojennej ocenie (1939-1940) kpt. Wojciecha Lipińskiego. Kolejny referat dotyczył kontaktów Opolszczyzny z Serbołużyczanami ze szczególnym uwzględnieniem ostatniego półwiecza – dr Piotr Pałys (Państwowy Instytut Naukowy – Instytut Śląski w Opolu): Opolszczyzna na ogólnopolskiej mapie ośrodków prołużyckich 1945-2014. Z problematyka tą korespondowały wystąpienia dr Mariusza Patelskiego (Uniwersytet Opolski): Kwestia łużycka w działalności Koła Akademików Opolan w Poznaniu oraz mgr Krystyny Steckiej: Udział III Liceum Ogólnokształcącego w Opolu w popularyzacji problematyki łużyckiej". Konferencji towarzyszyła wystawa: Opolszczyzna a Łużyce. 50 lat współpracy.

W dniu 22 listopada 2014 r. w Klubie Muzycznym Filharmonii Opolskiej wystąpił zespół Berlinska Dróha. Na opolskiej scenie zaprezentowali reprezentatywny wybór swej dotychczasowej twórczości. Doskonała akustyka, licznie zgromadzona, gorąco reagująca publiczność wyraźnie dodawała artystom skrzydeł. Tym razem Uta zagrała, jak na filharmonię przystało, nie na keyboardzie lecz koncertowym fortepianie, dzięki czemu prezentowane tego wieczoru utwory zyskały nowych, dla większości słuchaczy oryginalnych, barw. Poszczególne utwory artyści okrasili brawurowymi improwizacjami. W Opolu zabrzmiały:  Ja njewěm, Entscheidungen, Rěč!, Love song, Z tobu sobu, Ach moja hola, Schyliła jo se, Crisis,  To je mój swět, Začiń durje!, Druck, Jenož tebje dla,  Sobuželnosć ze sobu, hanka, Palenc. Zwykle na zakończenie Berlinska Dróha wykonuje trzy utwory. Tym razem publiczność zmusiła ich jednak do aż pięciokrotnego pojawienia się dodatkowo na scenie. Na bis zagrali następujące utwory: Andreas Michalke, jako A.M., Hdyž se mój luby, Berlinska Dróha, mówiący o niszczonych przez odkrywki węgla brunatnego łużyckich wsiach: 00:05,ponownie: Hanka oraz, w Opolu już tradycyjnie:  Revolutionsmusik.

Ostatni element listopadowych spotkań z Łużycami stanowił, wygłoszony w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu, wykład reprezentującego Państwowy Instytut Naukowy– instytut  Śląski w Opolu: Kwestia Łużycka na arenie międzynarodowej w latach 1945-1948. Prelekcja odbyła się w ramach organizowanego przez Polskie Stowarzyszenie Krajoznawców w Opolu Śląskiego Forum Krajoznawców.

Koncert Berlinskiej Dróhy zapowiedział 21 listopada na falach Radia Opole w rozmowie z Piotrem Pałysem red. Krzysztof Dobrowolski. O tym wydarzeniu informowały także lokalne wydanie "Gazety Wyborczej“ i "Nowa Trybuna Opolska“.

1999-2024 © Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie PROLUSATIA
ontwerp en implementering: α CMa Σείριος