Pražnik Tour 2012
Pražnik(łuż.lipiec) Tour 2012 to kolejna muzyczna podróż po Polsce dwóch serbołużyckich zespołów: Berlinska Dróha i Čorna krušwa
"Srbska Lužica" - efemeryda czasopiśmiennictwa sorabistycznego na Bałkanach
Najbardziej konkretnym skutkiem wzrostu zainteresowania południowosłowiańskiej społeczności naukowej wydarzeniami na Łużycach w okresie po I wojnie światowej było wydanie czasopisma „Srbska Lužica”1. Pierwsze znaczniejsze kontakty kulturowe i polityczne między Słowianami Południowymi a Serbołużyczanami nawiązano w połowie XIX wieku, w pierwszych dziesięcioleciach XX osiągnęły one swój szczyt. W tym czasie zostały założone pierwsze towarzystwa przyjaźni Jugosłowian i Serbów Łużyckich – w Belgradzie, Zagrzebiu, Lublanie itd., z których część nadal istnieje. Na ziemiach nowo powstałych państw bałkańskich organizowano wystawy, wykłady, koncerty, w celu przekazywania informacji na temat historii, kultury i położenia słowiańskiej populacji Łużyc.
Konwersatorium "Mniejszości językowe i etniczne"
Towarzystwo Polsko-SerbołużyckieiFundacja Slawistyczna Zapraszają na spotkanie w ramach Konwersatorium "Mniejszości językowe i etniczne" dr Nicole Dołowy-Rybińska wygłosi referat Natywni użytkownicy bretońskiego i néo-bretonnants: konstrukcje tożsamości językowej Spotkanie odbędzie się w czwartek, 14.06.2012, o godzinie 17.00,w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu WarszawskiegoKrakowskie Przedmieście 26/28, sala w „Belwederku”– ISZiP mieści się za Adytorium Maximum
Protest przeciwko zamiarom ograniczenia nauki języka dolnołużyckiego
Ministerstvo školství, mládeže a sportuministryně Dr. Martina Münch Heinrich-Mann-Allee 107 14473 Postupim Německo Otevřený dopis30. května 2012 Vážená paní ministryně, po řadu století byla lužická srbština v Dolní Lužici potlačována německou světskou mocí i církví. Obrovské škody lužickosrbské kultuře, jazyku a identitě způsobila také povrchová těžba hnědého uhlí v minulém i tomto století, kvůli které byly vysídleny desítky vsí s lužickosrbským obyvatelstvem. Takové nepříznivé podmínky měly za následek, že se dolní lužická srbština v současnosti ocitla na hraně zániku.
10 tom "Pro Lusatii" w naszej biblioteczce
Pro Lusatia - Opolskie Studia Łużycoznawcze. Tom 10 Studia i artykuły: Tomasz Derlatka (Lipsk): O potrzebie uwzględnienia w programach studiuów slawistycznych literatury serbołużyckiej. {tiframe linktext:="(english summary)" width:="400" height:="500" url:="images/streszczenia/10_derlatka.htm"} Monika Blidy (Katowice): Stary człowiek i jego testament - ostatnia książka Jurija Brĕzana "Der alte Mann und das enge Weite". {tiframe linktext:="(english summary)" width:="400" height:="500" url:="images/streszczenia/10_blidy.htm"} Emilia Deusch (Poznań-Lipsk): Językowy obraz kobiety na tle językowego obrazu mężczyzny w górnołużyckich przysłowiach i frazeologii. {tiframe linktext:="(english summary)" width:="400" height:="500" url:="images/streszczenia/10_deutsch.htm"} Bożena Itoya (Warszawa): Jak mówić o Łużycach w języku polskim? Analiza terminów Łużyczanin/Serbołużyczanin/Serb Łużycki, język łużycki/język serbołużycki/języki łużyckie/łużycczyzna oraz derywatu łużycki/serbołużycki na tle porównawczym (wybrane języki europejskie). {tiframe linktext:="(english summary)" width:="400" height:="500" url:="images/streszczenia/10_itoya.htm"}
Nowości w biblioteczce
Jaroslav Šůla - Ještĕ jednou o tzv. kauze Národní Partyzán Lužice Ponownie o tzw. casusie Narodny paztyzan Łužica W roku 2011 znany polski sorabista Piotr Pałys po raz pierwszy wspomniał o tzw. casusie Narodny paztyzan Łužica z lat 1945-1947, do którego jeszcze dwukrotnie powracał. Casus ten przez długi czas w dziejach serbołużyckich tabuizowano, a P. Pałys w swoim opisie mógł skorzystać niestety z ograniczonych i sekundarnych źródeł. Inspirowany wysiłkami P. Pałysa, autor Jaroslav Šůla odnalazł w czeskich archiwach dalsze, oryginalne źródła, które umożliwiły mu napisanie tego casusu w szerszych kontekstach. Rozpoczął prezentacją poglądów na rozwiązanie tzw. kwestii Łużyc z czasów końca II wojny światowej i zaraz potem. Wzmiankuje o znanych wydarzeniach, ale analizuje poglądy rządów czechosłowackiego, polskiego i jugosłowiańskiego na przyszłość Łużyc od 1945 r.
Konwersatorium "Mniejszości językowe i etniczne"
Towarzystwo Polsko-SerbołużyckieiFundacja Slawistyczna Zapraszają na spotkanie w ramach Konwersatorium "Mniejszości językowe i etniczne" dr Ewa Golachowska przedstawi rezultaty cyklu konferencji na temat Konstrukcje i destrukcje tożsamości, organizowanych przez Instytuty Slawistyczne: Polskiej Akademii Nauk,Uniwersytetu Warszawskiego oraz przez Fundacje Slawistyczną oraz dr Nicole Dołowy-Rybińskazaprezentuje wstępne uwagi na temat swoich badań wśród młodzieży bretońskiej, przeprowadzonych w ostatnich tygodniach Spotkanie odbędzie się w czwartek, 19.04.2012 r., o godzinie 17.00,w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu WarszawskiegoKrakowskie Przedmieście 26/28, sala nr 11– ISZiP mieści się w budynku za Adytorium Maximum
Łużycki Król w Dźiwadle na hrodźe Budziszynie
Serdecznie zapraszamy 24 marca 2012 r. do Teatru na Zamku (Dźiwadła na hrodźe). W tym dniu Niemiecko-Serbołużycki Ludowy Teatr pragnie swego honorowego członka Jurija Kocha uczcić specjalnym, jemu poświęconym wieczorem. Z okazji jego 75 urodzin w zeszłym roku w Žylowie intendent Lutz Hillmann wręczył mu list gratulacyjny i jednocześnie nadanie honorowego członkowstwa. Teraz w naszej siedzibie jeszcze raz chcemy najczęściej na serbołużyckiej i niemieckiej scenie granego serbołużyckiego autora teatralnym wieczorem uhonorować. W tym celu zaprosiliśmy polską amatorską grupę teatralną BEZ ATU z Namysłowa. Przedstawi ona w języku polskim współczesną komedię utopijną pióra Kocha zatytułowaną „Łużycki król”. BEZ ATU powstało w październiku 1999 r. w Namysłowskim Centrum Kultury pod kierunkiem emerytowanej nauczycielki języka polskiego Aleksandry Patelskiej. Do dnia dzisiejszego grupa przedstawiła liczne sztuki polskich i zagranicznych autorów, między innymi dzieła Dario Fo, Eugène Ionesco czy też Jurija Kocha. Grupa z sukcesami i dobrymi recenzjami krytyków występowała w kraju i zagranicą. Polskie przekłady serbołużyckiej dramaturgii są rzadkością - realizacja inscenizacji jest wynikiem starań stowarzyszenia "Pro Lusatia" i Michała Machury. Tym bardziej cieszymy się, że z pomocą Domowiny oraz Njebjelčic, tutejszej gminy partnerskiej Namysłowa, udało się zaprosić do Budziszyna młodych polskich aktorów, a zarazem dla siebie i dla Was odkryć od dawna znane ścieżki do naszych słowiańskich sąsiadów.
