Cele

Odrodzenie państwa polskiego w ukształtowanych w latach 1918-1922 granicach zmieniło status Polaków pozostających na terenie Niemiec. Odtąd ich interesy miała reprezentować jedna organizacja. W tym celu w sierpniu 1922 r...

Czytaj więcej...

Publikacje

Stowarzyszenie prowadzi działalność publikacyjną i wydawniczą. Publikacje powstaja w ramach dwóch projektów: Biblioteczka Stowarzyszenia Polsko-Serbołużyckiego Pro Lusatia i Opolskie Studia Łużyczoznawcze...

Czytaj więcej...

Wspieraj

Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie "Pro Lusatia" jest organizacją pożytku publicznego. Można nas wesprzeć przekazując 1% ze swojego rozlizcenie PIT. Można również dokonać wpłat na nasze konto. Mile widziana jest pomoc w relizacji naszych działań.

Czytaj więcej...

Jest to konkurs 3 przedszkoli - jedno z nich jest serbołużyckie. Zachęcamy do głosowania na Malesecy - dzięki naszemu wsparciu będą mieć szansę na wygraną. Za wygraną w konkursie przedszkole będzie mogło położyć nową podłogę. Kliknijcie ten link i głosujcie: www.laola-kinderlachen.de Prześlijcie tą informację do znajomych.

W sobotę po Wielkanocy 1845 roku, na uroczystości założycielskiej budziszyńskiego stowarzyszenia gimnazjalistów łużyckich (niedługo po założeniu Macierzy Serbskiej i wybraniu jej kierownictwa) 33 obecnych (głównie gimnazjalistów, studentów i młodych nauczycieli1) postanowiło na wniosek młodego kompozytora Korli Awgusta Kocora2 - zorganizować podczas ferii jesiennych tegoż roku, serbskie święto śpiewacze w Budziszynie. Wykonane miały być „tylko łużyckie pieśni, z ewentualnym dopuszczeniem śpiewów innych narodów słowiańskich.” Święta takie organizowano wówczas coraz częściej, jako wyraz emancypacji serbskich warstw ludu, domagających się zjednoczenia Niemiec. W Saksonii święta owe zaczęto organizować w 1842 roku, a rok później – na niemieckich Górnych Łużycach. Święta te miały przede wszystkim charakter postępowych manifestacji i zgromadzeń ludowych. Organizowano je w czasach, w których prawdziwe polityczne zgromadzenia były jeszcze zakazane. Typowe dla tych świąt było wykonywanie tak zwanych pieśni ojczystych (Vaterlandslieder)3, które uczestnicy lubili i traktowali, jako wyraz dążeń politycznych.

Czytaj więcej...

Nowy prezes Stowarzyszenia

W dniu 30 kwietnia 2010 r., w związku z rezygnacją dr Mariusza Patelskiego, odbyło się Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia Polsko – Serbołużyckiego Pro Lusatia. Nowym prezesem wybrano Piotra Pałysa (dotychczasowego wiceprezesa). Ponieważ dr Patelski zrezygnował także z członkostwa w zarządzie, w najbliższych dniach gremium to zbierze się celem dokonania niezbędnych zmian, w tym wyboru wiceprezesa oraz nowego redaktora naczelnego rocznika "Opolskie Studia Łużyczoznawcze Pro Lusatia".

Podsumowanie ankiety nr 3

Od 16 listopada 2009 pytaliśmy Państwa za pośrednictwem ankiety na naszym portalu czy Polska, wzorem Republiki Czeskiej, powinna sfinansować nauczanie języka polskiego w serbołużyckich szkołach średnich?Wsparcie szkół serbołużyckich w nauczaniu języka Polskiego na pewno przyczyniło by się do zaciśnięcia więzi między naszymi narodami a także wzrost poczucia słowiańskiej tożsamości w żywiole niemieckim.

Czytaj więcej...

  Uprzejmie informujemy, że, w związku z ustąpieniem dr. Mariusz Patelskiego z funkcji prezesa Stowarzyszenia, 30 kwietnia w piątek odbędzie się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia; o godzinie 16.00 w pierwszym terminie, a w przypadku nie stwierdzenia wymaganego qvorum o godz. 16.30 w terminie drugim.Miejsce obrad budynek Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego, ul. Strzelców Bytomskich 2, sala nr 205.Porządek obrad:1. Wybór przewodniczącego zebrania.2. Wybory prezesa,3. Wolne wnioski, dyskusjaW imieniu zarządu Stowarzyszenia Polsko-Serbołużyckiego "Pro Lusatia"Mariusz PatelskiPrezes

12.04.2010Seiner Exzellenz dem Botschafter der Republik Polen in DeutschlandHerrn Dr. Marek PrawdaLassenstraße 19-21 14193 Berlin Česćeny knježe wulkopósłanco,jara potrjecheni smy zhonili, zo su statny prezident knjez Lech Kaczynski, jeho mandźelska Maria, mnozy dalši reprezentanća z politiki a wójska Pólskeje Republiki a z nimi wysocy zastupjerjo nimale wšitkich wobłukow towaršnosće na tragiske wašnje při spadnjenju lětadła blisko Smolenska wo žiwjenje přišli. Prezidenta Kaczynskeho wažichmy sej wosebje jeho zmužiteho a konsekwentneho wustupowanja na dobro pólskeho luda dla. Wón słušeše k prěnim, kotřiž su w rjadach Solidarnosće za swobodu a demokratiju wojowali.

Czytaj więcej...

Towarzystwo Polsko-SerbołużyckieiFundacja SlawistycznaZapraszają na spotkanie w ramach Konwersatorium „Mniejszości językowe i etniczne”mgr Bożena Itoyawygłosi referat nt. Czy najnowsze słowniki języka górnołużyckiego wpisują się w tradycję leksykografii łużyckiejSpotkanie odbędzie się w czwartek, 15.04.2010 r., o godzinie 17.00w sali 304 Pałacu StaszicaWarszawa, ul Nowy Świat 72

Kondolencje

Koledze Piotrowi Pałysowi, wiceprezesowi Stowarzyszenia Polsko - Serbołużyckiego "Pro Lusatia" wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci Matki składa Zarząd i członkowie Stowarzyszenia "Pro Lusatia".

Paweł Behrendt (Szczecin) Historyczny obszar Łużyc został zasiedlony przez słowiańskich Serbów w VI wieku, pod koniec okresu Wielkiej Wędrówki Ludów. Od Średniowiecza przyjął się ich podział na Łużyce Dolne ze stolicą w Chociebużu oraz Górne (zwane także Milskiem) z głównym ośrodkiem w Budziszynie. W VII stuleciu Łużyce weszły prawdopodobnie w skład tzw. Państwa Samona1. Na przestrzeni X-XI wieku zostały włączone w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a przez krótki okres stanowiły także część państwa polskiego2. Od połowy XIV w. większość Łużyc stanowiła część Czech, od których odpadły w wyniku wojny trzydziestoletniej stając się lennem saskich Wettinów. Od tamtej pory losy Łużyc są już definitywnie związane z Niemcami. Klęska Niemiec w pierwszej wojnie światowej oraz rewolucja przyczyniły się do pojawienia się serbołużyckich i czeskich postulatów przyłączenia Łużyc do nowopowstałej Czechosłowacji. Postulaty te zostały przez zwycięskie mocarstwa zignorowane.

Czytaj więcej...

Goro Christoph Kimura (Tokio), Ken Sasahara (Tokio) * Tute dźěło je dźělnje spěchowane wot Ministry of Education, Science, Sports and Culture, Grant-in-Aid for Scientific Research (C), 20520393, 2008–2009 (Kimura), a for Young Scientists (B), 19720099, 2007 – 2010 kaž tež Global COE Program „Corpus-based Linguistics and Language Education“ (CbLLE), Tokyo University of Foreign Studies (Sasahara). Wotrězki 1 do 5 spisa Kimura, mjeztym zo stej wotrězkaj 6 a 7  wot Sasahary. Dźakujemoj so knjeni Hańži Smolinej za korigowanje teksta a knjezej dr. Piotrej Pałysej, kotryž je namaj nastork k tutej temje dał. Zawod W dźensnišim so globalizowacym swěće njewuwiwaja so kulturne styki jenož mjez geografisce blišimi regionami a krajami, ale tež mjez wšelakimi regionami a krajami cyłeho swěta. Tak je samo mjez Japančanami a Serbami na kulturnym polu mjezsobny wliw spóznajomny. Na př. je serbska legendarna postawa Krabat tež w Japanskej znata. Tak přiznawa swětosławny anime-filmowy režiser Hayao Miyazaki, zo je jeho film „Sen to Chihiro no kamikakushi“ (duchowna jězba Sen a Chihiro, pólsce: „Spirited Away: W krainie bogów“, němsce: „Chihiros Reise ins Zauberland“) wobwliwowany wot legendy Krabata. Na druhim boku je njedawno wušoł prěni manga w serbskej rěči (Beserec 2008). Tak njeje Japančanam mišter Krabat hižo cuzy, a Serbja su sej přiswojili dźěl japanskeje moderneje kultury młodźiny.

Czytaj więcej...

1999-2023 © Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie PROLUSATIA
ontwerp en implementering: α CMa Σείριος