Senat luzyce 1

Opracowanie tematyczne przygotowane przez Kancelarię Senatu. Biuro analiz, dokumentacji i korespondencji.

Zaledwie 50 kilometrów za zachodnią granicą Polski, na terenie Saksonii i Brandenburgii, żyje najmniejszy naród słowiański – Serbowie Łużyccy. Ich obecność w południowo-wschodnich Niemczech zapisano już w kronikach z VI wieku. Mają własny język, hymn i flagę, ale nigdy nie utworzyli własnego państwa. Są oni przedstawicielami całej rzeszy plemion zachodniosłowiańskich przybyłych około 1500 lat temu na tereny między Odrą i Łabą, a nawet dalej na Zachód. Ich przetrwanie przez tak długi czas w morzu kultury niemieckiej może budzić podziw: długoletnie zmagania z najeżdżającymi ich tereny plemionami germańskimi, potem trudna rywalizacja z niemieckimi kolonistami, wreszcie walka o zachowanie tożsamości w XIX i XX wieku. Od najdawniejszych czasów na dzieje polityczne Łużyc miało wpływ położenie między księstwami niemieckimi (później – Prusami i Saksonią), Polską i Czechami. Na przestrzeni kolejnych stuleci należały one na przemian do któregoś z tych państw.

Ze wstępu.

Pobierz opracowanie (PDF)

1999-2024 © Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie PROLUSATIA
ontwerp en implementering: α CMa Σείριος