Na tegoroczne Dni Łużyckie złożyły się dwa segmenty obrazujące godne uwagi rodzime osiągnięcia na polu sorabistycznych badań naukowych oraz popularyzacji wiedzy o naszych zachodniosłowiańskich sąsiadach.

W dniu 26 października 2015 r. przybył do Opola dr Tomasz Derlatka, reprezentujący Slovanský ústav Akademie věd České republiky. W Collegium Maius Uniwesytetu Opolskiego wygłosił on wykład zatytułowany: Mniejsze literatury zachodniosłowiańskie w pytaniach i odpowiedziach. Zastanawiając się nad definicją literatury mniejszej  prelegent wskazał między innymi na czynnik ilościowy. Jako przykład podał gatunek powieściowy w literaturze górnołużyckiej prezentowany przez 45 pozycji wobec pięciu w powieści kaszubskich i jednej z wyspy Man. Derlatka podkreślił, ze do 1945 r. twórcy serbołużyccy pisali wyłącznie w rodzimym języku. Przełom w tym względzie nastąpił w realiach Niemieckiej Republiki Demokratycznej i związany był z osobą Jurija Brězana, który jako pierwszy zaczął publikować równolegle lub wyłącznie w języku niemieckim. Postępowanie takie, odbierane jako zaprzeczenie obowiązującej do tej pory w literaturze górnołużyckiej zasady przynależności do słowiańskiego kręgu kulturowego spotkało się z wieloma głosami krytycznymi. Derlatka za szczególnie ważne w tej materii uznał opinie Marji Kubašec. W latach realnego socjalizmu literatura górnołużycka przeżywała okres bezprecedensowego rozwoju, cena jednak było bezwarunkowe podporzadkowanie  wymogom ideologiczno- systemowym. Dlatego jednym z charakterystycznych dla tego okresu gatunkiem była powieść rozwojowa. W języku górnołużyckim napisano też ostatnią w literaturach zachodniosłowiańskich powieść produkcyjną. Wykład dr Tomasza Derlatki współorganizowała kierownik zakładu slawistyki zachodniej i południowej, prof. Joanna Czaplińska. Udział wzięła także dr Monika Blidy z zakładu teorii literatury i komparatystyki literackiej uniwersytetu śląskiego. Wykład stanowił również okazję do prezentacji monumentalnego dzieła dr Derlatki  Powieść z Górnych Łużyc. Historia, poetyka, ideologia.

W dniu 19 listopada 2015 r. w Instytucie Historii U.O studenci mieli okazję obejrzeć zrealizowany dla TVP Historia film dokumentalny Rafała Mierzejewskiego Łużycki cud.  Obraz ten powstał w roku 2014. Zdjęcia kręcono w Opolu, Budziszynie, Chróścicach, Radušu i Chociebużu. Widzowie mieli okazję zobaczyć szereg materiałów archiwalnych, ale także obejrzeć fragmenty przedstawienia Tajemnica zamku i koncetu dolnołużyckiego Die Folksamen i górnołużyckiej Jankahanki w jednym z chociebuskich klubów. W roli narratorów przybliżających widzom dzieje Serbołużyczan wystąpili dyrektor Instytutu Serbołużyckiego, prof. Dietrich Scholze-Šołta, dyrektorka Muzeum Serbołużyckiego w Budziszynie, Christina Boguszowa oraz prezes stowarzyszenia Pro Lusatia, Piotr Pałys. O dniu dzisiejszym tego narodu opowiadali dramaturg Serbskeho ludoweho ansambla Jěwa Marja Čornakec, dyrektorka tego zespołu Millena Vettraino oraz tenor Mikołaj Walerych, referent odpowiedzialny w Domowinie za kontakty z zagranicą, Clemens Škoda, Sylke Laubenstein-Polenz  z dolnołużyckiego oddziału Fundacji na Rzecz Narodu Serbołużyckiego oraz Józef Brězan z zespołu Jankahanka. 

1999-2024 © Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie PROLUSATIA
ontwerp en implementering: α CMa Σείριος