Kim są Serbołużyczanie, co robią w Niemczech i jak dbają o to, by przetrwać kolejne 1500 lat - dowiaduję się podczas mojej łużyckiej podróży przez Niemcy. [Dorota Salus] Czytaj artykuł >>>

Zjeżdżamy z autostrady nr 13 i kierujemy się na południowy-wschód drogą krajową nr 96. Po drodze mijamy małe wioski z bardzo charakterystyczną zabudową. Jednak to co nas uderza najbardziej, to napisy na drogowskazach w dwóch różnych, odległych od siebie językach. Jesteśmy w Hoyerswerdzie czy w Wojerecy? I dokąd właściwie zmierzamy? Do Bautzen czy do Budyšina? Czytaj więcej: pozabiurem.pl

Beno Budar – pisarz serbołużycki, poeta, redaktor, tłumacz, przyjaciel Polski i Polaków, szczególnie ceniony i popularny na Łużycach obchodził jubileusz 70-leciau rodzin.

Czytaj więcej...

„Smutno przedstawia się liczebność tego narodu, ostatniej resztki wielomilionowej niegdyś rzeszy Słowian. (…) Mimo to o tej drobnej garstce naszych pobratymców nie możemy zapominać”. W powyższy sposób o Łużyczanach pisał profesor Henryk Batowski w roku 1946 i choć ta publikacja („Łużyce. Zwięzła informacja”) powstała 68 lat temu, to jego słowa są wciąż aktualne. Populacja osób władających biegle językami łużyckimi nadal się zmniejsza. W chwili obecnej zarówno górno- jak i dolnołużycki, znajdują się na Czerwonej Liście UNESCO jako języki zagrożone.

Czytaj więcej...

Różnice w sytuacji Serbów na Górnych, środkowych czy Dolnych Łużycach dotyczące opanowania języka, koncentracji ludności w poszczególnych gminach, mają uwarunkowania historyczne. Od ponad 100 lat proces rozwoju przebiega bardzo różnie. Godny uwagi jest fakt, że w Górnych Łużycach – szczególnie w okręgu katolickim między Budziszynem, Kamieńcem i Hoyerswerdą (Worojecy) – substancja językowa zachowała się przez stulecia w najlepszym stanie i także obecnie serbski jest używany publicznie jako język mówiony. Tutaj w wielu gminach można napotkać sytuację, że Serbowie stanowią większość ludności. W innych miejscach zasiedlenia Serbów nie ma takiej dobrej sytuacji – mówi w rozmowie z portalem zw.lt Bjarnat Cyž, działacz serbskiej Domowiny („parlamentu“, „organizacji dachowej“ mniejszości serbskiej). Czytaj całość...

W katowickim sanktuarium Matki Bożej Bogucickiej odbyły się 4 marca uroczystości pogrzebowe ks. prałata Jerzego Pawlika. Zasłużony duszpasterz Polonii w krajach byłego bloku sowieckiego, nauczyciel akademicki i przewodnik turystyczny zmarł 1 marca w wieku 90 lat. W czasach PRL ks. Pawlik, od 1972 r., pełnił funkcję delegata Konferencji Episkopatu Polski dla krajów RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej).

Czytaj więcej...

Rozmowa z dr Natalią Niedźwiecką, autorką pracy „Etniczny aspekt tożsamości Łużyczan”, która w 2008 r. zajęła pierwsze miejsce w Konkursie im. prof. Dobrowolskieg.

Czytaj więcej...

W dobie silnej industrializacji NRD dokonano zniszczenia w całości około osiemdziesięciu wiosek, zamieszkałych głównie przez Serbołużyczan. Za dziesięć lat może zniknąć kilka następnych w okolicach Slepo. 

Czytaj więcej...

Dziś w języku Górno łużyckim teoretycznie każdy Serb może zwrócić się do urzędnika pań­stwowego w ratuszu, gminie czy powiecie, gdzie zamieszkuje tzw. większość serbska. Pro­wadzone przez autora pracy badania na obszarze Łużyc Górnych i Dolnych (2010 /201 1), liczne kontakty z łużyckimi działaczami nauki i kultury oraz ankieta przeprowadzona w niemieckich urzędach na wybranym losowo obszarze, gdzie zamieszkuje ludność serbska, dają nieco pełniejszy i bardziej wyraźny obraz praktycznego użycia języka serbołużyckie­go i wyzwań, przed jakimi często stają sami Serbowie oraz urzędnicy państwowi. 

Czytaj więcej...

Nieznane, egzotyczne i przyszłościowe: studia języka i kultury Łużyczan nawet w dobie kapryśnych rynków pracy są jak umowa o pracę. Bo nauczyciele serbołużyckiego są w Niemczech wschodnich pilnie poszukiwani. 

Czytaj więcej...

1999-2024 © Stowarzyszenie Polsko-Serbołużyckie PROLUSATIA
ontwerp en implementering: α CMa Σείριος