Prof. Wojciech Kóčka (1911-1965), z pochodzenia Łużyczanin, jest znany w nauce polskiej i światowej jako wybitny antropolog i archeolog. W latach 1945-1950 odegrał ważną rolę w łużyckim ruchu narodowym. Ten etap życia Profesora był dotychczas znany pobieżnie.

Dzięki dokumentom zgromadzonym i wydanym przez prof. Piotra Pałysa istnieje możliwość pogłębienia wiedzy o biografii wybitnego uczonego, o jego roli w łużyckim ruchu narodowym oraz o polsko-łużyckich stosunkach politycznych w latach 1945-1950.

(z recenzji prof. dr hab. Tadeusza Lewaszkiewcza)

Najnowsza praca Pałysa to wybór dokumentów dotyczących działalności Wojciecha Kóčki w ruchu serbołużyckim po II wojnie światowej. Publikacje dokumentów poprzedza obszerny wstęp biograficzny, przybliżający dorobek naukowy i aktywność Kóčki na polu narodowym. Bohater tomu, w przeszłości ceniony polski antropolog i archeolog, dziś jest postacią zapomnianą. W 1948 r. był kierownikiem wykopalisk na opolskim Ostrówku. W drugiej połowie lat 40. XX w. Kóčka jako sekretarz Antyfaszystowskiego Związku Serbów Łużyckich Domowina był jednym z najaktywniejszych działaczy serbołużyckich. Pełnił wówczas rolę nieformalnego przedstawiciela interesów łużyckich w Polsce. Jak dowodzi Pałys w stosunkach polsko-serbołużyckich Kóčka zajmował wówczas miejsce szczególne.

(z recenzji prof. dr hab. Krzysztofa Tarki)