Kubłanske dny serbskich katolskich studentow - to tola hižo klinči kaž róžowc we wotměnje z wostudłymi přednoškami. Kaž zo njebychu studenća hižo dosć tajkich super poskitkow měli, dyrbi kapłan Gabriš Nawka tež hišće tych poslednich přeswědčić kónc lěta za přihot na studij wužić. Nó derje, wšědna rańša modlitwa a Boža słužba słušatej do programa; a sprawnje prajene to w małym kole dźewjeć młodostnych tak zło njeje. Tež přednoški tam běchu. Tola pólske stawizny su wo tójšto zajimawše, hač sej to myslachmy; a směmy na poćahi z Łužicu hordźi być. Kubłanske dny pak su tež wječorna zabawa a dyrdomdej.

Tak nas samo Opolska nowina na foće dnja zapopadny, jako so kulkowachmy. Praju jenož: Tři dny tam a hižo nas cyłe město Opole znaje. Abo jako so sydom hólcow we warjenju spaghetti bolognese wuspytachmy. Samo holcy nas tak dołho chwalachu, doniž njepřiznachmy, što bě to do spodźiwneje kołbasy w spaghettijach. Wječor dźěchmy přeco do korčmy, jónu samo do karaoke-disko. Štó z nas hólcow by wočakował, zo je w Opolu z wašnjom, zo holcy hólcow narěča? Spěwali tež tójšto smy. To so samo Polacy dźiwachu, zwotkel telko jich spěwow znajemy. Na zbožo mějachmy spěwnik Wudworskeho dream-teama sobu. Štóž sej nětko hišće mysli, zo su kubłanske dny studentow wostudłe, tón njech dale swój drohotny čas doma a při wuknjenju za studij přečinja, mjeztym zo smy my z kapłanom Nawku na slědach Serbow po puću. (Domenico Gruhn).